Kim jesteśmy - Zgromadzenie Księży Marianów - Tajynsza

Zgromadzenie Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (MIC)

Zgromadzenie Księży Marianów jest pierwszym zakonem powstałym na ziemiach polskich. Założył je błogosławiony  ojciec Stanisław Papczyński (1631-1701) w drugiej połowie XVII w. Pragnął on, aby nowa rodzina zakonna w sposób szczególny szerzyła cześć Maryi Niepokalanej, pomagała duszom w czyśćcu cierpiącym oraz otaczała swą opieką najuboższych i najbardziej zaniedbanych wiernych. Szybko  rozwijający się zakon już w wieku XVIII stał się wspólnotą międzynarodową.

Po upadku Powstania Styczniowego władze carskie zmierzały do likwidacji wspólnot zakonnych, również wspólnoty mariańskiej, pozostawiając zakonnikom, jako miejsce pobytu jedynie klasztor w Mariampolu na Litwie. W 1908 r. pozostał tam już tylko jeden marianin - generał zakonu ojciec Wincenty Sękowski. Dzień wygaśnięcia wspólnoty wydawał się bliski. W Bożym zamyśle jednak misja Zgromadzenia nie została zakończona.

Błogosławiony Jerzy Matulewicz (1871-1927) - biskup, profesor Akademii Duchownej w Petersburgu, uznając za możliwe odrodzenie zakonu,  przybył w 1909 r. jeszcze, jako ksiądz diecezjalny do ojca Sękowskiego i potajemnie wstąpił do Marianów.  W konspiracji przed władzami carskimi zaczął realizować Boży zamiar ratowania wspólnoty, która od tego momentu rozrastała się w szybkim tempie:  gdy w roku 1911 należało do niej tylko trzech członków, to w kilkanaście lat później liczyła ponad trzydziestu kapłanów i braci zakonnych. Tak, więc dzięki szczególnemu posłuszeństwu woli Bożej i ogromnej odwadze ojca Odnowiciela dokonało się wielkie  odrodzenie zakonu. Mamy także dwóch błogosławionych męczenników (o. Jerzy Kaszyra i o. Antoni Leszczewicz), którzy w czasie drugiej wojny światowej poszli dobrowolnie na śmierć ze swoimi parafianami i tym samym, dzięki łasce Boga, okazali się dobrymi pasterzami, którzy oddali życie za powierzony sobie lud.

Obecnie nasze Zgromadzenie liczy około pięciuset członków. Pracujemy w 18 krajach świata (Stany Zjednoczone, Brazylia, Argentyna, Australia,  Rwanda, Anglia, Portugalia, Niemcy, Czechy, Słowacja, Ukraina, Łotwa, Białoruś, Estonia, Kazachstan, Litwa, Włochy i Polska). W  Polsce mamy 22 domy zakonne w 18 miejscowościach. Prowadzimy duszpasterstwo w sanktuariach maryjnych w Licheniu i Stoczku Warmińskim oraz duszpasterstwo  parafialne m.in. w Puszczy Mariańskiej (najstarszy klasztor Marianów), Warszawie, Goźlinie, Elblągu, Grudziądzu, Skórcu (jest tu również nowicjat), Górze  Kalwarii (miejsce odbywania postulatu), Lublinie (gdzie obok parafii znajduje się nasze seminarium). Posiadamy także domy rekolekcyjne: w górach (Rzepiska, Rdzawka, Zakopane), nad morzem (Grzybowo koło Kołobrzegu) oraz w Sulejówku (niedaleko Warszawy).

Formy naszego zaangażowania są wielorakie - prowadzimy i wspieramy misje, zajmujemy się duszpasterstwem i katechezą dzieci i młodzieży, prowadzimy parafie. Są też zakonnicy zaangażowani w pracę literacką, wydawniczą czy naukową na KUL-u w Lublinie i na UKSW w Warszawie. Kilku księży jest kapelanami w szpitalach. Prowadzimy apostolat Miłosierdzia Bożego oraz szerzymy ideę trzeźwości oraz pracujemy z małżeństwami w poradniach rodzinnych (np. naprotechnologia).